Hoe lang zou hij het nog vol houden? Het petje balanceert nu al enige tijd op zijn neus. Eigenlijk verwachtte ik 5 minuten geleden al dat de buurjongen wakker zou schrikken omdat de pet die hij over zijn ogen heeft getrokken naar beneden zou donderen. Tot nut toe wiebelt het nog gevaarlijk op de neus van de knappe Wannabee Amerikaan zijn neus. Best grappig mensen observeren in de trein.

Vlak na het vertrek vanuit Kopenhagen kwam de knap gebruinde vent inMalmö naast me zitten. Ik weet nog steeds niet of ik op mijn Hej Hej een antwoord heb gekregen, maar goed dat was het dan ook. Nadat de jonge man in zomerse lichte spijkerbroek, rugby shirt en yankee petje wasgeïnstalleerd bleek al snel dat ik zelfs geen 5 minuten, 'where are you from and going to' afleiding ging krijgen. Leuk om naar te kijken maar dat was het dan ook. De eerste 6 trein uren moest ik echt alleen doorkomen. Bewijst maar weer dat een vlotte babbel beter werkt dan Looks.

Na Kopenhagen waren we met de trein al snel de brug over naar Malmö, en bevond ik me ineens in Zweden. Al snel trekken de loofbomen aan me voorbij. Heel veel loofbomen. Het enige wat het landschap zo nu en dan opfleurt zijn de gekleurde huisjes die hier en daar in het landschap door de bomen heen verschijnen. Elke blik uit het raam lijkt op een puzzel van 1000 stukjes, met onmogelijk veel soorten groen en een rood huisje. Zelf zou ik slechts een heel klein deel van 1 puzzelstukje zijn.

In de trein is het niet druk, het meeste geluid komt van een kindje wat er doodvermoeid misschien zelfs wel ziek uitziet. Tussen het slapen door laat hij even weten dat hij het niet eens is met deze reis. Gelukkig bieden de IPod + oordopjes een goed alternatief. Vol goede moed begin ik aan een luisterboek en staar wat naar buiten en concludeer dat het landschap niet heel spannend en of mooi is. Omdat het luisterboek ook erg slaapverwekkend is ingesproken laat ik zowel 'De Eetclub' als het landschap voor wat het is en ga de buurjongen voor mij bespieden. Hij kan zich al zeker twee uur vermaken met het klooien in ITunes. In de weerspiegeling van het raam kan ik elke beweging die op het scherm maakt volgen. Uiteindelijk schrijf ik een paar namen op om later op de zoeken in Spotify. Lijkt me leuk om te kijken waar de jongeren hier naar luisteren.

Na mijn Kopenhagen boekjes doorgelezen te hebben, en een paar afspeellijsten van de mp3 te hebben beluisterd is Stockholm daar toch eerder dan gedacht. Terwijl we steeds dichter bij Stockholm Centraal aankomen ben ik gelijk verloren! Het prachtige water, de bruggen en de mooie gekleurde gebouwen komen je meteen tegemoet. Even later doe ik mijn eerste drie stappen buiten het CS en kan opgelucht ademhalen; mensen rennen je voorbij, taxi's racen langs, en de eerste H&M zie ik alweer aan de horizon. Aaahhhh een echte stad!

Na even zoeken naar de juiste richting ben ik na een kleine wandeling bergopwaarts bij Tegerlunden park. Ondanks dat het al zes uur geweest is liggen de mensen hier met wegwerp barbecue nog in de zon. Iets wat ik morgen zeker ook ga doen als het even kan. Bij hotel Tegerlunden check ik in, en mag me daarna in de kelder bij Hotel micro melden bij kamer 1224. Onder het motto klein maar fijn stap ik een hok binnen zonder ramen, met een klein tafeltje, kapstok en een prullenbak. Tussen de deur en de rand van het bed zit nog geen meter. Maar goed het bed zag er goed uit en de gemeenschappelijke doucheruimte brandschoon. Niet te lang blijven hangen en gewoon weer terug de stad in.

De eerste indruk van Stockholm is goed. Veel winkels, eettentjes, mooie panden, een bioscoop en tot nu toe erg vriendelijke mensen. Erg veel zin om ergens uitgebreid te gaan zitten eten heb ik niet dus plof ik met een Quater Pounder, maar zonder saus bij de friet ( hebben ze niet?) neer in een rustig hoekje van de Mac en bedenk wat ik morgen allemaal ga doen.

Spotify Soundtrack Dag 2