Mijn wangen moeten knalrood zijn. Ik voel hoe de warmte er vanaf gloeit. Heel mooi weer is het niet geweest vandaag (bewolkt, 10 gr, en af en toe een spatje), ziek voel ik me niet, het zal daarom echt wel de vermoeidheid zijn.

De hele week ben ik vaak tot na middernacht bezig geweest met het regelen, opruimen en afronden van allerlei en meer. Tel daar nog een dagje Kopenhagen bij op, en appelrode wangen zijn het resultaat. Uitgeteld ben ik met de inhoud van mijn rugzak op het heerlijke tweepersoonsbed neergeploft. Dankbaar beginnen mijn benen acuut te tintelen en veranderen in twee brokken met lood.

Het is weer even wennen aan een nieuwe omgeving. Ik merk dat ik moeite heb om hetKnäckebröds naar de achtergrond te verbannen, en ook het constant omrekenen van DKR naar EUR gaat nog niet echt vlotjes. Op Schiphol heb ik nog makkelijk een praatje kunnen maken met de coffee-boy bij Starbucks, en de charmante douanebeambte die me met een vriendelijke glimlach de een na laatste rij had aanbevolenomdat die het snelste zou gaan. Vanaf nu moet mijn gemaakte service glimlach weer het ijs gaan breken om contact te leggen met de locals.

Ik vind ze erg timide die Kopenhagenezen. Ondanks dat het zaterdag is terwijl ik door de stad heen loop is het erg rustig. Mensen lijken alleen te praten als het echt moet, kinderen rennen en schreeuwen niet, de stilte en ijzige kalmte om me heen zorgen er voor dat ik me in het begin erg ongemakkelijk voel. Schijn bedriegt blijkt al snel. Zowel op straat als in de rij voor kassa's hebben de Denen het motto: 'Every men for itself'.

Mijn verwachtingen van Kopenhagen waren niet erg hoog. Het zou erg veel op Nederland lijken en 'men' riep dat ik me er niet te veel van voor moest stellen. En kom op, wat kon het land waar Whigfield (Saterday night ) en Aqua (Barbie girl) vandaan komen nou helemaal te bieden hebben? Des te meer keek ik uit naar het verblijf in het WakeUp Copenhagen hotel, de stad was bijna bijzaak geworden. Zowel het hotel als Kopenhagen hebben mijn verwachting ruimschoots overtroffen.

Het WakeUp ligt heerlijk dicht bij het station. Bij binnenkomst waren de entree en de lobby geweldig. Simpel maar fris, eigenwijs, en erg mooi vorm gegeven. Helaas kon ik nog niet inchecken bij aankomst, een upgrade naar een kamer die wel meteen beschikbaar was kon natuurlijk wel. Helaas, deze dame kon geen extra streepje achter haar naam zetten. Ik ging voor de lockers in de kelder.

Om niet te veel als toerist door de stad te banjeren ( of eigenlijk omdat ik geen zin had om m'n Spiegelreflex de hele dag mee te slepen ) toverde ik mijn befaamde aardbei om in een draagtasje. Om er echt helemaal bij te horen had ik een sigaret op moeten steken. Iedereen hier lijkt het goede voorbeeld van de kettingrokende Margerethe te volgen. De dame heeft echter wel een aardig optrekje. In tegenstelling tot veel van de paleizen in NL wordt het Amalienborg slot wel als residentieel verblijf gebruikt. Op het plein voor het paleis heb ik me een tijdje vermaakt door naar de pesterijen van de toeristen te kijken, die daarmee probeerde om de befaamde bontmutsen te laten lachen.

Kopenhagen is een prima stad om te voet te verkennen. Je went snel aan het constant iets hoger dan normaal optillen van je voeten. Doe je dit niet lig je binnen de kortste keren gestrekt omdat je achter een van de vele kinderkopjes bent blijven hangen. Gelukkig heb ik mijn pumps thuisgelaten en banjer ik rustigdoor het centrum van de stad. Zelf heb ik het idee een aardig deel te hebben gezien in een korte tijdhttp://bit.ly/ijJZBW

Ondanks dat door heel Kopenhagen een hoop grijze, vieze gebouwen met vaak een groen dak of groen torentje te vinden zijn, lijken deze alleen nog uit nostalgische overwegingen te staan. Het gevoel voor design is in alles terug te vinden. Het eerste wat opviel op de luchthaven Kastrup waren de mooi vormgegeven wacht stoeltje's in een gewaagde, maar mooie paarse kleur. Veel nieuwe gebouwen zijn stijlvol ontworpen. De zwarte diamant ( deKoninklijke bibliotheek), en het Operahuis vind ik echt prachtig. Maar ook het oude Kastellet mag er wezen. Wist je trouwens dat de Denen de uitvinders van de Bluetooth schijnen te zijn? Bluetooth is vernoemd naar Harold Bluetooth, een van de grootste koningen onder de Vikingen. Geinig!

Aan het eind van de middag begonnen mijn voeten bezwaar te maken tegen de vele Km's die
vandaag waren afgelegd. Langs de kade terug naar het hotel dan maar. De check-in terminal van Wakeup deed z'n werk en na het invullen van mijn nationaliteit kreeg ik een kamerpasje uitgespuwd.

Eindelijk, eindelijk mocht ik dan de kamer in. En is was op slag verliefd. Wat een kamer, wat een concept, wat een hotel! Alles klopte gewoon met elkaar. Kleine ruimte, maar wel praktisch ingericht. Frisse kleuren om de ruimte te compenseren, een gratis snelle internetverbinding, ontbijt voor een mooie prijs en alles in prachtig design.

Ondanks dat de draaimolen van Tivoli hoog in de lucht, nog steeds magische strepen van licht in de duisternis achterlaat houden mijn oogleden het niet meer en is het tijd om het bed eens goed te testen.

Spotify Soundrack Dag 1